H κατασκευή των πρώτων πατινιών σε σειρά (inline skates), έχει τις ρίζες της στη Σκανδιναβία και τη Βόρεια Ευρώπη, όπου το πατινάζ στον πάγο ήταν ένας εύκολος τρόπος για να ταξιδέψει κανείς σε μικρές αποστάσεις. Από τις αρχές του 17ου αιώνα, το πατινάζ στον πάγο ήταν μια δημοφιλής μέθοδος μεταφοράς για  τους πρώτους Ολλανδούς που αποκαλούσαν τους εαυτούς τους “skeelers” και έκαναν πατινάζ στα παγωμένα κανάλια το χειμώνα. Χρησιμοποίησαν τελικά μια πρωτόγονη μορφή των πατινιών, συνδέοντας ξύλινα καρούλια σε μια πλατφόρμα για να μπορούν να κάνουν παρόμοια ταξίδια όταν έλιωναν οι πάγοι.

Τα πρώτα επισήμως τεκμηριωμένα πατίνια, στην πραγματικότητα εμφανίστηκαν στο Λονδίνο το 1760. Η εξέλιξη τους από τη μετακίνηση, σε ένα υποκατάστατο του πατινάζ στον πάγο επί σκηνής, στο πατινάζ αναψυχής , στο πατινάζ για γυμναστική και τελικά στο αγωνιστικό πατινάζ, ήταν στενά συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της τεχνολογίας κατασκευής των πατινιών.

Ας ακολουθήσουμε τις εξελίξεις και τις τεχνολογικές βελτιώσεις που έχουν γίνει στο αρχικό σχέδιο των πατινιών, που οδήγησαν στον άνετο και μερικές φορές πολύ εξειδικευμένο εξοπλισμό που χρησιμοποιείται από τους τροχοπεδιλιστές σήμερα.

 

• 1743 

Η πρώτη τεκμηριωμένη αναφορά στο roller skating είχε καταχωρηθεί από έναν Λονδρέζο διασκεδαστή . Ο εφευρέτης των εν λόγω πατίνια, τα οποία ήταν πιθανώς “σε σειρά”, είναι άγνωστος και χάνεται στην ιστορία.

 

• 1760

Ο πρώτος γνωστός εφευρέτης ενός inline skate ήταν ο John Joseph Merlin. Ο Merlin γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1735, στην Huys, του Βελγίου και έγινε κατασκευαστής μουσικών οργάνων και εφευρέτης μηχανημάτων. Μια από τις εφευρέσεις του ήταν ένα ζευγάρι πατίνια με μία μονή γραμμή από μικρούς μεταλλικούς τροχούς. Φορούσε τα πατίνια για να διαφημίσει και να προωθήσει το μουσείο του, και από την αρχή, το σταμάτημα ήταν ένα πρόβλημα. Πιστεύεται ότι , λόγω αυτού του ελαττώματος,  μία από τις ακροβατικές του επιδείξεις, κατέληξε σε μια δραματική σύγκρουση σε ένα τοίχο με καθρέφτες. Για την επόμενο αιώνα η διάταξη των τροχών ακολούθησε το σχέδιο “σε σειρά”.

 

• 1789

Η ιδέα των inline skates έκανε την είσοδο της στη Γαλλία το 1789 με τον Lodewijik Maximilian Van Lede και το πατίνι του που το ονόμασε “patin a terre” το οποίο μεταφράζεται από τα Γαλλικά στο «γήινα πατίνια». Τα πατίνια του Van Lede, αποτελούνταν από μία σιδερένια πλάκα με ενσωματωμένους  ξύλινους τροχούς. Ήταν γλύπτης στην Ακαδημία  Μπρίζ του Παρισιού και θεωρείτο πολύ εκκεντρικός. Το 1819 το πρώτο πατίνι “σε σειρά”  κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και η τοποθέτηση των τροχών σε σειρά παρέμεινε μέχρι το 1863, όταν αναπτύχθηκαν τα πατίνια με δύο άξονες. Αυτά τα πατίνια (quads) επέτρεπαν περισσότερο έλεγχο και η δημοτικότητά τους μεταδόθηκε γρήγορα στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Τα τετράτροχα quad πατίνια κυριάρχησαν γρήγορα στην  βιομηχανία των πατινιών. Ορισμένες εταιρείες συνέχισαν να σχεδιάζουν πατίνια με ρόδες σε μια γραμμή, αλλά δεν ελήφθησαν σοβαρά υπ όψιν.

 

• 1818

Στο Βερολίνο, στην Γερμανία, πατίνια σε σειρά χρησιμοποιήθηκαν σε ένα μπαλέτο στον πάγο όταν ήταν αδύνατο να υπάρχει πάγος στην σκηνή. Το μπαλέτο ονομαζόταν “Der Maler oder die Wintervergn Ugungen” ή στα ελληνικά “Ο καλλιτέχνης και οι χειμερινές απολαύσεις”. Το πατινάζ στον πάγο ήταν μία από τις απολαύσεις του χειμώνα προσομοιωμένη από πατίνια. Κανείς δεν γνωρίζει τι είδους πατίνια χρησιμοποιήθηκαν.

 

• 1819

Το Petitbled,  το πρώτο πατίνι κατοχυρωμένο με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ήταν ένα πατίνι με τους τροχούς σε σειρά. Αυτό το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας χορηγήθηκε στο Παρίσι, το 1819. Η εφεύρεση της Μ. Petitbled ‘s είχε τρεις ενσωματωμένες ρόδες που ήταν είτε από ξύλο, μέταλλο ή ελεφαντόδοντο. Ο εφευρέτης σκέφτηκε ότι τα πατίνια  του θα επιτρέψουν στον τροχοπεδιλιστή να προσομοιώσει τις κινήσεις του πατινάζ στον πάγο, αλλά η κατασκευή των τροχών δεν το επέτρεπαν αυτό και οι τροχοί συνέχιζαν να γλιστράνε σε σκληρές επιφάνειες.

 

• 1823

Ο Robert John Tyers, ένας Λονδρέζος σκέιτερ πάγου, κατοχύρωσε ένα πατίνι με το όνομα “Rolito” με πέντε τροχούς σε μία μόνο γραμμή στο κάτω μέρος μίας μπότας. Οι τροχοί στο κέντρο ήταν μεγαλύτεροι από τους τροχούς που βρίσκονταν σε κάθε άκρο του πλαισίου, για να καταστεί δυνατή η αλλαγή κατεύθυνσης με την  μετατόπιση του βάρους, αλλά τελικά, τα Rolito δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν μία καμπύλη γραμμή, όπως μπορούν τα πατίνια σήμερα.

 

• 1828

Ένα άλλο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για πατίνια εκδόθηκε στην Αυστρία το 1828  στον August Lohner, ένα βιεννέζo κατασκευαστή ρολογιών. Μέχρι τότε, όλα τα σχέδια που είχαν κατατεθεί για πατέντα, ήταν για πατίνια με τους τροχούς σε σειρά, αλλά το σχέδιο αυτού του πατινιού ήταν σαν ένα τρίκυκλο, με δύο τροχούς στο πίσω μέρος και έναν στο μπροστινό μέρος. Πρόσθεσε, επίσης, έναν αναστολέα για να αποτρέψει στο πατίνι να κυλήσει προς τα πίσω.

Στη Γαλλία, ο Jean Garcin πήρε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το “Cingar”. Το όνομα δημιουργήθηκε αντιστρέφοντας τις συλλαβές του επωνύμου του. Το  Cingar ήταν ένα πατίνι με τρεις τροχούς. Ο Garcin άνοιξε μία πίστα για πατίνια, δίδαξε πατινάζ, έγραψε ακόμη και βιβλίο με τίτλο “Le vrai Patineur” (ο αληθινός Πατινέρ”). Ο  Garcin έπρεπε να κλείσει όμως την πίστα του, λόγω του μεγάλου αριθμού των τραυματισμών που σημειώθηκαν σε αυτήν.

 

• 1840

Ο κύριος και η κυρία Dumas, επαγγελματίες χορευτές, ήταν επικεφαλείς μίας παράστασης με πατίνια στο Θέατρο “Port Saint Martin” του Παρισιού το 1840. Η Ταβέρνα Corse Halle, κοντά στο Βερολίνο, χρησιμοποίησε σερβιτόρες, οι οποίες σέρβιραν τους πελάτες φορώντας πατίνια. Αυτό ήταν απαραίτητο, λόγω του μεγάλου μεγέθους των μπιραριών στην Γερμανία εκείνη την εποχή.

 

• 1849

Η πρώτη επιτυχής χρήση του πατινιού με τις ρόδες σε σειρά, καταγράφηκε το 1849 από τον Louis Legrange, ο οποίος τα κατασκεύασε για να  προσομοιώσει το πατινάζ στον πάγο για την  γαλλική όπερα, “Le Prophete”.

 

• 1852

Ο άγγλος Ι. Gidman έκανε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για πατίνια εξοπλισμένα με ρουλεμάν. Έπρεπε να περιμένει 30 χρόνια για να τα δει να χρησιμοποιούνται σε πατίνια.

 

• 1857

Δημόσιες πίστες για πατίνια λειτουργούν στο Floral Hall και στο Strand του Λονδίνου.

 

• 1859

Το πατίνι Woodward, εφευρέθηκε στο Λονδίνο το 1859 με τέσσερις ρόδες από βουλκανισμένο καουτσούκ τοποθετημένες σε κάθε πλαίσιο, για να υπάρχει καλύτερη πρόσφυση από τους σιδερένιους τροχούς που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε. Όπως και το Rolito, αυτά τα πατίνια είχαν στην μέση τροχούς που ήταν μεγαλύτεροι από τους τροχούς στις άκρες του πλαισίου με σκοπό να είναι ευκολότερες οι στροφές, αλλά αυτό δεν επέλυσε τα προβλήματα στους ελιγμούς. Αυτό το πατίνι είχε χρησιμοποιηθεί από τον Τζάκσον Haines, (ο ιδρυτής του σύγχρονου καλλιτεχνικού πατινάζ), για εκθέσεις και επιδείξεις.

 

• 1860

Ο Reuben Shaler, ένας εφευρέτης από το Madison, του Κονέκτικατ, εξέλιξε  ένα πατίνι σχεδιασμένο για να λύσει το πρόβλημα των ελιγμών. Ο Shaler πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα πατίνι αίθουσας, το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας  που εκδίδεται από το Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των ΗΠΑ για πατίνι. Αυτό το πατίνι είχε τέσσερις τροχούς που συνδέονταν με πύρους πάνω  σε μια κρεμάστρα που έμοιαζε πολύ με το πλαίσιο που χρησιμοποιείται σήμερα. Πρόσφεραν ένα δαχτυλίδι από καουτσούκ ή δέρμα στους τροχούς για να τους επιτρέψει να έχουν αυξημένη πρόσφυση στην επιφάνεια του πατινάζ. Αυτά τα πατίνια δεν έπιασαν ποτέ στην αγορά.

 

• 1863

Όταν ο James Plimpton εφεύρε  τα πατίνια quad, παρείχαν μεγαλύτερο έλεγχο από τα μοντέλα με τους τροχούς σε σειρά και ήταν πολύ πιο εύκολα στη χρήση. Ο Plimpton τοποθέτησε ένα ζευγάρι τροχούς μπροστά και ένα άλλο στο πίσω μέρος. Έβαλε τους τροχούς σε άξονες, ώστε να μπορούν να κινούνται ανεξάρτητα από το πλαίσιο και πρόσθεσε μαξιλαράκια από καουτσούκ, έτσι ώστε ο τροχοπεδιλιστής να  έγερνε το σώμα του προς την κατεύθυνση των στροφών του.

 

• 1866

Τα πρώτα Plimpton πατίνια  αγκιστρώνονταν στο παπούτσι, αλλά βελτιωμένα σχέδια, χρησιμοποιούσαν ιμάντες με αγκράφες αντ ‘αυτού. Ο Plimpton εγκατέστησε ένα πάτωμα για πατινάζ στην επιχείρηση επίπλων του στη Νέα Υόρκη, μίσθωνε  πατίνια στους πελάτες, ίδρυσε την ομοσπονδία πατινιών της Νέας Υόρκης, εισήγαγε τέστ ικανοτήτων, λειτούργησε πίστες για πατίνια στα βορειοανατολικά, και ταξίδεψε για να δώσει μαθήματα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, τα μετάλλια στα τεστ ικανοτήτων που δημιούργησε, είχαν δοθεί σε 20 χώρες όπου τα πατίνια Plimpton χρησιμοποιήθηκαν.

 

• 1867

Το πατίνι του Jean Garcin με την ονομασία Cingar, είχε μια σύντομη ανάκαμψη στην  Exposition Universelle του Παρισιού το 1867. Αλλά, τελικά όλα τα πατίνια σε σειρά αχρηστεύτηκαν , όταν τα “quad” πατίνια του Plimpton  έγιναν δημοφιλή.

 

• 1876

Ο William Bown κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ένα σχέδιο για  τροχούς πατινιών στο Birmingham της Αγγλίας. Η σχεδίαση του Bown έκανε μια προσπάθεια να κρατήσει τις δύο επιφάνειες ενός άξονα, σταθερές και κινούμενες, χώρια.

 

• 1877

Ο Bown συνεργάστηκε στενά με τον Joseph Henry Hughes, ο οποίος κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τα στοιχεία μιας ρυθμιζόμενης σφαίρας ή ρουλεμάν, ένα σύστημα παρόμοιο με το σύστημα που χρησιμοποιείται για το πατίνια του σήμερα και για τους τροχούς των skateboard.

 

• 1884

Ο Levant Μ. Richardson εξασφάλισε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη χρήση ρουλεμάν με χαλύβδινες μπίλιες, για τη μείωση της τριβής, καθώς και να επιτρέψει στους τροχοπεδιλιστές να αυξήσουν την  ταχύτητα τους καταβάλλοντας ελάχιστη προσπάθεια. Η εφεύρεση των τροχών με pin ball ρουλεμάν επέτρεψε στα πατίνια να κυλούν με ευκολία και έκανε τα παπούτσια των πατινιών να ζυγίζουν λιγότερο.

 

• 1892

O Walter Nielson της Νέας Υόρκης πήρε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα πατίνι που “Συνδύαζε πατινάζ στον πάγο και Roller Skate.” Τα δεκατεσσάρων τροχών πατίνια του, είχαν μια σημείωση στο δίπλωμα  ευρεσιτεχνίας, που πρότεινε ότι «ένα μαξιλάρι από καουτσούκ, δέρμα, ή παρόμοιο υλικό πρέπει να τοποθετείται  έτσι ώστε όταν ο skater επιθυμεί να σταματήσει, να πιέσει το μαξιλάρι  στο δάπεδο ή στο έδαφος. “Αυτή η πρόταση για την τοποθέτηση “φρένου” από καουτσούκ ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του.

 

• 1898

Το 1898, ο Levant Richardson ξεκίνησε την εταιρία Richardson Ball Bearing and Skate company, η οποία προμήθεψε με πατίνια τους περισσότερους επαγγελματίες δρομείς  της εποχής εκείνης. Το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και τα πρώτα χρόνια του εικοστού αιώνα σηματοδότησε την εμφάνιση πατινιών με τις δομές που ομοιάζουν με πατίνια της σημερινής εποχής. Εφευρέθηκαν ως απάντηση στην ανάγκη για πατίνια που να μπορούν να κυλήσουν σε όλους τους τύπους επιφανειών και ήταν το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη των παντός εδάφους πατινιών με ρόδες από καουτσούκ ή  ελαστικά. Αργότερα στον αιώνα, τα σύγχρονα πατίνια προέκυψαν.

 

• 1900

Η Εταιρεία Peck & Snyder έβγαλε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα πατίνι  το 1900.

 

• 1902

Πάνω από 7.000 άτομα εμφανίστηκαν στο άνοιγμα του Coliseum public skating rink στο Σικάγο.

 

• 1905

Ο John Jay young από την Νέα Υόρκη δημιουργεί και πατεντάρει ένα πατίνι με ρυθμιζόμενο μήκος.

 

• 1910

Η εταιρία Roller Hockey Skate σχεδιάζει ένα τρίτροχο πατίνι, με παπούτσι  από δέρμα και τον πίσω τροχό υψωμένο για να καταστεί δυνατή η περιστροφή του πατινέρ στον κεντρικό τροχό. Αυτό το πατίνι έγινε για roller hockey από την Εταιρεία Roller Hockey Skate της Νέας Υόρκης το 1910 με μπότες από την Brooks athletic shoes company.

 

• 1930

Η  εταιρία Best-Skate κατασκευάζει ένα inline skate με τρεις τροχούς τοποθετημένους κοντά στο έδαφος.

 

• 1938

Ο Christian Siffert, από το Deerfield, του  Ιλινόι, εβγαλε  δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα φτηνό σχέδιο πατινιού, το οποίο όχι μόνο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πεζοδρόμια, αλλά και να μετατραπεί τοποθετώντας  αιχμηρούς τροχούς, σε παγοπέδιλο. Το Skate Jet, όπως ισχυρίζονταν στην διαφήμιση τους, είναι το “μόνο skate με φρένο για να σταματάει γρήγορα.” Ο ισχυρισμός αυτός κατά πάσα πιθανότητα ήταν ψευδής, δεδομένου ότι την εποχή εκείνη πολλά φρένα είχαν εφευρεθεί και κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για πατίνια. Το φρένο του Jet Skate έμοιαζε πολύ με τα τωρινά φρένα που υπάρχουν στην φτέρνα των πατινιών και  είχε σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο. Τα φρένα ήταν πάντα ένα πρόβλημα σχεδιασμού για τους κατασκευαστές πατινιών.

 

• 1941

Σύγχρονα πατίνια inline αρχίζουν να εμφανίζονται στην Ολλανδία.

 

• 1954

Ένα πατίνι με δύο στρογγυλές ρόδες από καουτσούκ και χωρίς φρένο αναπτύχθηκε από την εταιρεία Skate Rocker στο Burbank, της Καλιφόρνια. Διαφημίστηκε στο “Popular Science”, το Νοέμβριο του 1953 και στο “Popular Mechanics” το Φεβρουάριο του 1954. Οι διαφημίσεις των περιοδικών το χαρακτήρισε ήσυχο, γρήγορο και καλό για σταματήματα και στροφές.

 

• 1960

Η Εταιρεία Chicago Skate προσπαθεί να προωθήσει στην αγορά ένα πατίνι με παρόμοια χαρακτηριστικά με τον εξοπλισμό των πατινιών του σήμερα, αλλά ήταν επισφαλής, άβολο και τα φρένα δεν ήταν αξιόπιστα.

Ένα πατίνι κατασκευάστηκε στην ΕΣΣΔ το 1960 με 4 ρόδες και ένα φρένο στο μπροστινό μέρος του πλαισίου. Φάνηκε να έχει στιβαρή κατασκευή και έμοιαζε με τα σημερινά πατίνια για χορευτικές φιγούρες με ίδιο σχήμα τροχών και φρένα τοποθετημένα στο μπροστινό μέρος των πατινιών.

 

• 1962

Ένα βαρύ πατίνι που ονομάζεται “Euba-Swingo” κατασκευάστηκε από την εταιρεία Euba στη Γερμανία. Αυτό το πατίνι κυκλοφόρησε σε δύο μοντέλα: είτε ως πλαίσιο τοποθετημένο στο παπούτσι του αθλητή είτε ως έτοιμο πατίνι με μπότα και πλαίσιο από το εργοστάσιο. Τα Euba-Swingo πατίνια ήταν rockered (οι τροχοί ήταν διαφορετικού μεγέθους), είχε ένα φρένο τοποθετημένο στη μύτη της μπότας  και χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση του καλλιτεχνικού πατινάζ σε στεγνό έδαφος.

 

• 1964

Μια διαφήμιση σε ένα περιοδικό δείχνει τα BiSkates, ένα άλλο πατίνι που προορίζεται ως εναλλακτική λύση για την εκπαίδευση σε πάγο.

 

• 1966

Η Εταιρεία Chicago Roller Skate κατασκευάζει το δικό της πατίνι με μπότα. Το πατίνι αυτό που επηρέασε τον  Scott Olson ήταν κατασκευασμένο το 1966 από τη Chicago Roller skate Company. Αυτά τα πατίνια είχαν τέσσερις τροχούς σε σειρά, με τον εμπρός και πίσω τροχό εκτεινόμενους πέραν της μπότας, όπως η λεπίδα των παγοπέδιλων, και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των πατινιών.

Στη Γερμανία, ο Friedrich Mayer έλαβε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τα δικά του πατίνια. Κανείς δεν ενδιαφερόταν εκείνη την εποχή, λόγω της δημοτικότητας των quad πατίνιών, τα οποία διέθεταν δύο τροχούς ανά άξονα, για ένα πατίνι με τροχούς σε σειρά με παπούτσι από ύφασμα και ένα φρένο στο μπροστινό μέρος.

Στην Αγγλία, η εταιρία Tri-Skate ανέπτυξε ένα πατίνι με τρεις τροχούς, ψηλές δερμάτινες μπότες και φρένο μπροστά, και σύμφωνα με ολλανδικά άρθρα σχετικά με το θέμα, πωλήθηκαν γύρω στα 100.000 ζεύγη πατινιών (όχι απαραίτητα όλα Tri-Skates) στην Ολλανδία και σε γειτονικές χώρες. Αυτό συνέβη πριν από την ανάπτυξη των rollerblade και θα πρέπει να θεωρείται μεγάλη επιτυχία. Οι λεπτομέρειες για την προέλευση των Tri-Skate είναι αβέβαιη. Ο σχεδιασμός είναι είτε αμερικανικός είτε ολλανδικός, τα πλαίσια έγιναν στην Αγγλία από τον Yaxon (έναν κατασκευαστή παιχνιδιών) και οι μπότες έγιναν στην Ιταλία. Αυτό σημαίνει ότι τα πατίνια πωλήθηκαν επίσης στις χώρες αυτές.

 

• 1978

Τα Speedys, ένα προϊόν της SKF, ήταν ένα πατίνι που χαρακτηριζόταν από μαλακές μπότες, ένα πλαίσιο και τέσσερις τροχούς. Δυστυχώς, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 η  αγορά δεν ήταν έτοιμη για αθλήματα που σχετίζονταν με πατίνια και η παραγωγή διακόπηκε.

 

• 1979

Οι Scott και Brennan Olson, αδέλφια και παίκτες του χόκεϊ από τη Μινεάπολη της Μινεσότα, βρήκαν ένα ζευγάρι πατίνια της εταιρίας Chicago και ξεκίνησαν εκ νέου σχεδιασμούς με σύγχρονα υλικά. Προσέθεσαν τροχούς πολυουρεθάνης, συνέδεσαν τα πλαίσια σε  μπότες του χόκεϊ, και προσέθεσαν ένα λαστιχένιο φρένο μπροστά στο νέο σχέδιο. Οι τροποποιήσεις αυτές προορίζονταν για την εκπαίδευση του χόκεϊ επί πάγου, όταν ο πάγος δεν ήταν διαθέσιμος. Μετά την πάροδο περισσότερων από 200 ετών δοκιμών και λαθών,  τα πατίνια σε σειρά είναι έτοιμα να αναγεννηθούν.

 

• 1980

Οι Scott και Brennan Olson ίδρυσαν την εταιρία Ole’s Innovative Sports η οποία σύντομα έγινε η Rollerblade Inc αφού πούλησαν πατίνια χωρίς φρένο σε όλους τους παίκτες χόκεϊ, που ήταν οι πρώτοι που τα υιοθέτησαν. Οι αδελφοί  Olson εισήγαγαν ένα νέο φαινόμενο πατινιών που δεν είχε ισάξιο στην ιστορία του skating. Ο ορθός όρος που θα χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή αυτού του είδους πατινάζ είναι inline roller skating (τροχοπέδιλα με ρόδες σε σειρά) ή πατίνια σε σειρά αλλά η Rollerblade είχε τέτοια επίπτωση, που το όνομά της έγινε συνώνυμο με το άθλημα, παρά το γεγονός ότι η Rollerblade ήταν κατασκευαστής πατινιών.

Το μοντέρνο στιλ των τροχοπέδιλων σε σειρά αναπτύχθηκε ως υποκατάστατο του πατινάζ στον  πάγο και χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση ενός ρώσου αθλητή στην ξηρά, για την προετοιμασία του στα ολυμπιακά αγωνίσματα πατινάζ ταχύτητας. Το  περιοδικό Life δημοσίευσε μια φωτογραφία της αμερικανίδας σκέιτερ Eric Heiden χρησιμοποιώντας αυτά τα πατίνια για την προετοιμασία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 σε ένα δρόμο στο Wisconsin. Οι αδελφοί  Olson υιοθέτησαν και προσάρμοσαν  το σχέδιο της εταιρίας Chicago τα επόμενα χρόνια και προκάλεσαν ένα πρωτόγνωρο δημόσιο ενδιαφέρον για τον τροχοπεδιλισμό. Το όνομα Rollerblade έχει γίνει για πολλούς συνώνυμο με τον τροχοπεδιλισμό  επισκιάζοντας πολλές άλλες κατασκευάστριες εταιρίες πατινιών και αφήνοντας έξω ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας των πατινιών.

 

• 1982

Το 1982, ο Scott Olson πρόσθεσε ένα φρένο στο μπροστινό μέρος της μπότας αλλά διαπίστωσε ότι δεν λειτουργεί καλά.

 

• 1984

Το 1984, ο Scott Olson προσθέτει ένα φρένο στη φτέρνα για να βοηθήσει τους αρχάριους να ξεπεράσουν το φόβο ότι δεν μπορούν να σταματήσουν.Στη Μινεάπολη ο επιχειρηματίας Bob Naegele Jr εξαγόρασε την εταιρία Olson, που τελικά έγινε Rollerblade Inc. Αυτή δεν ήταν η πρώτη εταιρεία που κατασκεύασε πατίνια, επέκτεινε όμως τον τροχοπεδιλισμό έτσι ώστε να μην αφορά μόνο τους παίκτες του  χόκεϊ αλλά να προσφέρει άνετα πατίνια με ανεξάρτητα και εύκολα στη χρήση φρένα. Αυτό έκανε γνωστά σε εκατομμύρια ανθρώπους τα αθλήματα με πατίνια.

 

• 1986

Η Rollerblade Inc, αρχίζει να εμπορεύεται τα πατίνια της ως εξοπλισμό άθλησης και διασκέδασης.

 

• 1989

Η Rollerblade Inc παρήγαγε τα μοντέλα Macro και Aeroblades , τα πρώτα πατίνια που έδεναν  με τρεις αγκράφες αντί για μακριά κορδόνια που χρειάζονταν δέσιμο.

 

• 1990

Η Rollerblade Inc αντικατέστησε τα υλικά πολυουρεθάνης που χρησιμοποιούσε έως τότε, με μία ρητίνη πιο ελαφριά και πιο ανθεκτική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του μέσου όρου βάρους των πατινιών κατά πενήντα τοις εκατό. Το 1990, οι σχεδιαστές πατινιών για μια ακόμη φορά στράφηκαν στην εξεύρεση σχέδια και υλικών που θα επέτρεπαν στους πατινέρ να προσομοιώσουν περισσότερο τις κινήσεις  από το πατινάζ στον πάγο και το χορευτικό πατινάζ. Οι πατινέρ ανακάλυψαν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των πατινιών, ιδιαίτερα την αυξημένη ταχύτητα. Οι σχεδιαστές άρχισαν επίσης να δοκιμάζουν διαφορετικά μεγέθη τροχών και ευθυγραμμίσεις πλαισίων. Ωστόσο, η πλειοψηφία των σχεδιαστών κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας είχε επικεντρωθεί στο χόκεϊ επί πάγου και στα αγωνίσματα του πατινάζ ταχύτητας.

 

• 1993

Η Rollerblade εξέλιξε το ABT ή αλλιώς active break technology. Ένας πολυκαρμπονικός  άξονας ήταν συνδεδεμένος στη μία του άκρη με το πάνω μέρος της μπότας και στην άλλη του άκρη με ένα ελαστικό φρένο. Οι σκέιτερς έπρεπε να τεντώσουν το πόδι για να σταματήσουν, οδηγώντας τον άξονα στο φρένο, το οποίο στη συνέχεια ακουμπούσε το έδαφος. Οι σκέιτερς ήδη έγερναν το πόδι τους προς τα πίσω για να έρθει το φρένο  σε επαφή με το έδαφος, πριν από το ABT, οπότε το καινούργιο σχέδιο βελτίωσε την ασφάλεια.

Το 1993, δύο άλλοι εφευρέτες, ο  Bert Lovitt και ο  Warren Winslow, συνεργάστηκαν για τη δημιουργία ενός πατινιού παντός εδάφους το οποίο χρησιμοποιεί 2 τροχούς υπό γωνία.

 

• 1994

Το 1994, ο Ο Roll Knoll και ο Stefan Goehl, ιδρύουν την POWERSLIDE, μία εταιρία που θα χαρακτηριστεί πολύ σύντομα ως μία ανερχόμενη δύναμη στον χώρο του inline speed skating.

 

• 1995

Η ιταλική εταιρεία Risport εισήγαγε ένα πλαίσιο τριών τροχών με την ονομασία Galaxie” και ένα φτηνό τριών τροχών πλαστικό πλαίσιο για καλλιτεχνικό πατινάζ με τις ονομασίες : “KIRIA” σε λευκό και “ARIES” σε μαύρο χρώμα. Ένα άλλο μοντέλο με μεταλλικό πλαίσιο  και πλαστική μπότα ονομαζόταν “Vega”. Αυτά τα πατίνια είχαν σχεδιαστεί με το φρένο στο μπροστινό μέρος των πατινιών. Η Risport επίσης ανακάλυψε ότι ένα επίπεδο πλαίσιο τριών τροχών μπορεί να συμπεριφερθεί σαν ένα rockered πλαίσιο απλά και μόνο χρησιμοποιώντας έναν πολύ σκληρότερο τροχό στο κέντρο του πατινιού, μοιράζοντας έτσι το βάρος του πατινέρ ανάμεσα στους τροχούς.

Η εταιρεία αθλητικών ειδών  Κ2 Inc έρχεται στο προσκήνιο  με μία μαλακή μπότα που στα περισσότερα είδη του αθλήματος (εκτός του aggressive) έγινε το πιο κοινό σχέδιο. Αυτή η εταιρεία προωθεί επίσης σε μεγάλο βαθμό τη μαλακή μπότα για τα πατίνια fitness. Μέχρι το 2000 οι περισσότεροι κατασκευαστές πατινιών ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, αν και οι αθλητές του aggressive παρέμειναν πιστοί στη σκληρή μπότα.

Ένας γάλλος εφευρέτης με το όνομα Jean Yves Blondeau κατασκεύασε μία στολή με 31 ρόδες (επίσης γνωστή ως wheel suit ή baggy rolling) το 1995. Αυτή η στολή είναι σχεδιασμένη με ρόδες παρόμοιες με του inline skating οι οποίες είναι προσεκτικά τοποθετημένες σε όλες τις μεγάλες αρθρώσεις του σώματος, στον κορμό και μερικές ακόμα και στην πλάτη.

 

• 1997

Η εταιρία POWERSLIDE, παράγει το πρώτο της πατίνι.

Τα Inline πατίνια και τα αξεσουάρ πατινιών είναι πλέον μία βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολλαρίων με περίπου 26 εκατομμύρια Αμερικάνους να τα χρησιμοποιούν. Οι Lovitt & Winslow υποβάλουν την πρώτη αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για το πατίνι παντός εδάφους  με 2 τροχούς υπό γωνία.

 

• 1998

Η συνεργασία μεταξύ Nick Perna και John Petell είχε ως αποτέλεσμα την εξέλιξη ενός rockered πλαισίου για καλλιτεχνικό πατινάζ και το πατίνι τους πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας  στις 14 Απριλίου 1998.

Τα πατίνια Coyote ™ παρουσιάστηκαν στο κοινό το 1997 ως το πρώτο αληθινό εκτός δρόμου πατίνι στη βιομηχανία. Τα ελαστικά με σαμπρέλα σχεδιάστηκαν για την απορρόφηση των κραδασμών, την πρόσφυση, και τη χρήση σε διαφορετικά είδη εδάφους.

 

• 1999

Οι Lovitt & Winslow ξεκίνησαν τη νέα εταιρεία τους με την ονομασία LandRoller για την κατασκευή και την προώθηση του νέου τους πατινιού με τους τροχούς υπό γωνία.

 

• 2000

Το καλλιτεχνικό πατινάζ με ρόδες αναπτύσσεται ως ένα εκπαιδευτικό εργαλείο για τους σκέιτερ πάγου και αναδεικνύεται ως ένα ανταγωνιστικό μεμονομένο άθλημα. Ορισμένοι κατασκευαστές, όπως η Triax / Snyder, απαντά σε αυτό παρέχοντας εξοπλιστικές επιλογές που απαιτεί το καλλιτεχνικό πατινάζ με τροχούς

 

• 2002

Τον Νοέμβριο του 2002, μετά το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα καλλιτεχνικού πατινάζ με ρόδες στη Γερμανία, ο προπονητής του Chien-Hao Wang επισκέφθηκε τον  Arthur Lee για να συζητήσει τη ζημιά που υπέστησαν τα πατίνια του  Wang  και να ζητήσει την κατασκευή ενός ανθεκτικότερου και καλύτερου πλαισίου για καλλιτεχνικό πατινάζ.

Τρία χρόνια αφού έκανε το πρώτο σκίτσο του ο Diederik Hol πείθει την αγωνιστική  ομάδα της Rollerblade και άλλους να χρησιμοποιήσουν τα Mogemas στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Inline στη Γαλλία. 45 skaters κέρδισαν τα χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια με  Mogemas.

 

• 2003

Το πρωτότυπο του  Άρθουρ Λι  με την ονομασία Snow White είναι γεγονός.

 

• 2004

Τα Snow White ® είναι χορηγοί δύο ταϊβανέζων σκέιτερς του Chia-Hsiang Yang και της  Chia-Ling Hsin, το 2004 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα inline στο Φρέσνο. Ο προπονητής του GustavoCasado Melo, του  Adrian Baturin, και η Yasaman Hejazi, προπονήτρια της ομοσπονδίας του καλλιτεχνικού πατινάζ του Ιράν είναι από τους πρώτους προπονητές που χρησιμοποιούν Snow White πλαίσια.

 

• 2005

H τεχνολογίας με τους τροχούς σε γωνία της LandRoller ξεφεύγει από τα κλασσικά πλαίσια πατινιών τοποθετώντας δύο μεγάλους εκτός πλαισίου στο πλάι της μπότας τροχούς που διατηρούν χαμηλό κέντρο βάρους.

Ο Sebastien Laffargue, ένας από τους πιο γνωστούς freestyle skaters, ιδρύει την εταιρία SEBA SKATES, μία από τις εταιρίες που θα σημαδέψουν με τα προϊόντα τους την ιστορία των πατινιών. Η εταιρία, απευθύνεται κυρίως στον επαγγελματία αθλητή του freestyle, όπως και στον ερασιτέχνη, που ψάχνει ένα πατίνι που θα το κρατήσει για χρόνια και θα μπορεί να τον ακολουθεί στην εξέλιξη του.

 

• 2012

Η εταιρία POWERSLIDE παρουσιάζει στο κοινό ένα επαναστατικό σύστημα με το όνομα “atop disc closure device” που αντικαθιστά τα κορδόνια στις μπότες των πατινιών με ένα σύρμα το οποίο σφίγγει ή χαλαρώνει την μπότα με ένα διακόπτη στην γλώσσα της.